F-y-s-i-o-t-r-a-p-y
Door: ElineFaber
Blijf op de hoogte en volg Eline
30 Augustus 2011 | Ethiopië, Bahir Dar
Gister begon de eerste dag van mijn laatste jaar als student fysiotherapie!
Na ons eerdere bezoek aan het ziekenhuis, hadden we geen hoge verwachtingen meer. Maar het viel ons alles mee! Het was 's ochtends gezellig druk. Er kwamen steeds nieuwe patienten binnen gedruppeld. Ze werken hier zonder agenda en afspraken, dus 's ochtends zat de hele tent vol en 's middags kwam er niemand meer! Niemand leek er moeite mee te hebben. Iedereen wachtte het gewoon rustig af. Zo zat er een vrouw 20 min te wachten op 'wax therapy' omdat er even geen stroom was. (Nog nooit van Wax therapy gehoord...maar het is een soort warmtetherapie met gesmolten kaarsvet -> heel bijzonder, vooral een bijzondere stank die er vanaf komt. )
Gister ook voor het eerst naar de bank geweest om een Traveller cheque in te wisselen (hele ouderwetste manier, maar in Ethiopie werken ze zo). Ik had gedacht dat dit ongeveer 10 min in beslag zou nemen. Bleek drie kwartier te zijn, waarin ons paspoort op het bureau van wel 4 verschillende mannen is beland. Ik houd er helemaal niet van als anderen mijn paspoort hebben, dus het was een behoorlijk zenuwslopende bezigheid.
We hadden ook handdoeken gekocht. Hiervoor moesten we onze beste onderhandeltechnieken laten zien, incl. theatraal weglopen. Het werkte! Zelfs na 300m kwam de man nog achter ons aan om ons een beter voorstel te doen. Hilarisch spel. Maar ik weet zeker dat ik de volgende keer dat ik op een simpele manier een handdoek afreken bij de HEMA heel erg zal genieten! Het is hier allemaal erg onpraktisch en alles neemt veel tijd in beslag.
Ik ben heel erg blij dat het ziekenhuis me zo erg mee viel. De therapie kwam heel erg overeen met die van ons en de klachten die voorbij kwamen waren herkenbaar. Denk dat ik hier vooral gespecialiseerd raak in het behandelen van CVA-patienten (beroerte). Ben heel erg benieuwd naar het CBR-programma en het revalidatiecentrum!
(Toelichting titel: Op de deur van de afdeling fysiotherapie in het ziekenhuis stond; Department Fysiotrapy. Erg om gelachen toen we stipt half 9 voor de deur stonden en de fysiotherapeuten er nog niet waren.)
Na ons eerdere bezoek aan het ziekenhuis, hadden we geen hoge verwachtingen meer. Maar het viel ons alles mee! Het was 's ochtends gezellig druk. Er kwamen steeds nieuwe patienten binnen gedruppeld. Ze werken hier zonder agenda en afspraken, dus 's ochtends zat de hele tent vol en 's middags kwam er niemand meer! Niemand leek er moeite mee te hebben. Iedereen wachtte het gewoon rustig af. Zo zat er een vrouw 20 min te wachten op 'wax therapy' omdat er even geen stroom was. (Nog nooit van Wax therapy gehoord...maar het is een soort warmtetherapie met gesmolten kaarsvet -> heel bijzonder, vooral een bijzondere stank die er vanaf komt. )
Gister ook voor het eerst naar de bank geweest om een Traveller cheque in te wisselen (hele ouderwetste manier, maar in Ethiopie werken ze zo). Ik had gedacht dat dit ongeveer 10 min in beslag zou nemen. Bleek drie kwartier te zijn, waarin ons paspoort op het bureau van wel 4 verschillende mannen is beland. Ik houd er helemaal niet van als anderen mijn paspoort hebben, dus het was een behoorlijk zenuwslopende bezigheid.
We hadden ook handdoeken gekocht. Hiervoor moesten we onze beste onderhandeltechnieken laten zien, incl. theatraal weglopen. Het werkte! Zelfs na 300m kwam de man nog achter ons aan om ons een beter voorstel te doen. Hilarisch spel. Maar ik weet zeker dat ik de volgende keer dat ik op een simpele manier een handdoek afreken bij de HEMA heel erg zal genieten! Het is hier allemaal erg onpraktisch en alles neemt veel tijd in beslag.
Ik ben heel erg blij dat het ziekenhuis me zo erg mee viel. De therapie kwam heel erg overeen met die van ons en de klachten die voorbij kwamen waren herkenbaar. Denk dat ik hier vooral gespecialiseerd raak in het behandelen van CVA-patienten (beroerte). Ben heel erg benieuwd naar het CBR-programma en het revalidatiecentrum!
(Toelichting titel: Op de deur van de afdeling fysiotherapie in het ziekenhuis stond; Department Fysiotrapy. Erg om gelachen toen we stipt half 9 voor de deur stonden en de fysiotherapeuten er nog niet waren.)
-
30 Augustus 2011 - 16:20
Rob En Wil:
Lieve Eline,
Nog maar zo kort weg en dan al zo veel meegemaakt. Ik moet erg lachen hoe je schrijft over je avonturen, met name over het eten en je reis met de tuk-tuk, zo krijgen we een mooi beeld hoe je Ethiopië ervaart. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog niet het gevoel heb van daar zou ik nou ook nog eens naar toe willen. Maar wie weet weet je ons nog over te halen Mgr. Je logende verhalen.
Veel plezier nog en doe de groetjes aan je reisd ogen van ons :-) -
30 Augustus 2011 - 16:22
Rob En Wil:
En toen ging er iets mis... Doe de groetjes aan je reisgenoten van ons, maar dat mislukte een beetje.
Nogmaals groetjes,
Rob en Wil -
30 Augustus 2011 - 17:40
Mama:
lieve schat, ik word heel erg nieuwsgierig van je verhalen en zou wel even om een hoekje willen kijken hoe het daar allemaal gaat. xxx -
31 Augustus 2011 - 05:02
Anita:
Hoi Eline,
Wat een super leuke verhalen!! Heel veel succes met je werk, leuk dat het toch allemaal bekend voor komt.... Spannend, hoor! Zou zo graag even bij je willen kijken, heb altijd wel heimwee naar het prachtige Afrika, met al die bijzondere en vrolijke mensen!
Veel plezier ;-)
Groeten vanuit een heel ander deel van de wereld. Liefs van Anita X -
02 September 2011 - 13:06
Ha Eveline,:
Wax therapy heet in Nederland een parafinepakking, hetgeen in een aantal instellingen nog steeds als ontspannende therapie vooraf gebruikt wordt. Dus niet zo heel "ouderwets". Goed dat het ziekenhuis jullie iets te bieden heeft, want er is natuurlijk altijd een onzekere factor in een buitenlandstage. Veel succes en plezier jullie drieën.
Tijmen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
