‘Food for thought’ - Reisverslag uit Bahir Dar, Ethiopië van Eline Faber - WaarBenJij.nu ‘Food for thought’ - Reisverslag uit Bahir Dar, Ethiopië van Eline Faber - WaarBenJij.nu

‘Food for thought’

Door: ElineFaber

Blijf op de hoogte en volg Eline

21 Oktober 2011 | Ethiopië, Bahir Dar

Ethiopië weet me wel aan het denken te zetten. Af en toe is het hier echt omgekeerde wereld. Ik ben natuurlijk student, maar ik geef nu ook les. Heel raar om aan de andere kant te staan! Net als met de guards, dat ik ineens werkgever ben in plaats van werknemer. Het lesgeven bevalt trouwens opvallend goed! Ik vind het heel leuk om uit te zoeken wat interessant is voor de fieldworkers en dan te proberen het op een duidelijke manier uit te leggen. Ze zijn hier ook super leergierig, dus dat maakt het extra leuk. :D Wat ze uiteindelijk van onze lessen meekrijgen blijft altijd een beetje onduidelijk, aangezien wij het in het Engels doen en het dan vertaald wordt naar het Amhaars. Echte directe reacties waaruit blijkt dat ze het begrepen hebben zijn er dus niet. We geven wel veel gelegenheid om vragen te stellen… maar volgens mij zijn Ethiopiërs iets te trots om toe te geven dat ze het nog niet helemaal door hebben.:P Tijd voor een evaluatie met onze tolk ‘Awoke’.

Religie is hier ook altijd een dingetje. Overal waar we komen vragen ze welke religie we hebben. Als we vertellen dat we geen religie hebben, volgt er altijd een standaard reactie. Fase 1: keihard lachen in de veronderstelling dat we een grapje maken. Fase 2: ongeloof. Fase 3: de vraag waar we dan in geloven + nog meer ongeloof. Fase 4: discussie. Fase 4 is mijn favoriet. Vooral omdat mensen het interessant vinden. De optie niet geloven is bij de meeste mensen nog nooit in hun hoofd opgekomen. Laatst had ik het met onze weekendguard ‘Tasabo’ over religie. Ook hij doorliep keurig alle fasen. Hij gaat zelf iedere week naar ‘Bible study’ en is orthodox christelijk. Ik ging hem allemaal vragen stellen over verhalen uit de Bijbel… vond hij het vervolgens weer heel raar dat ik niet geloof maar wel de Bijbel ken. Erg grappig allemaal.

Laatst ook weer uitgeweest. We gingen met de hele groep Faranji’s naar Dreamhouse. Ongeveer de enige club in Bahir Dar. Ook uitgaan is hier weer iets bijzonders. Vrouwen zijn hier nauwelijks te vinden, dus het merendeel is man. De mannen dansen hier wel een stuk beter in Nederland:D. Niks geen barhangen, maar uitbundig dansen met iedereen die het leuk vindt. En niet alleen met anderen, ze dansen ook met zichzelf. In Dreamhouse hangen namelijk spiegels en daar wordt goed gebruik van gemaakt. Heel bizar en gegarandeerd een grappige avond!:P

Ook gingen we weer uit eten met de groep faranji’s. Dit keer was er ook een groepje uit Zuid-Korea bij. Toen ik met ‘Jessy’ aan het praten was, bleek zijn verblijf in Ethiopië een mogelijkheid te zijn om niet in dienst te hoeven. Alle jongens van zijn leeftijd hebben in Korea twee jaar dienstplicht. Na weken van testen en motivatiegesprekken, kon hij i.p.v. in dienst hier in Ethiopië lesgeven in zijn vak (architectuur). Ethiopië zelf was niet zijn keuze, hij werd gewoon ergens naartoe gestuurd. De meeste andere faranji’s zijn hier ook om te werken. Erika bijvoorbeeld werkt in de leerfabriek van haar vader, als oren en ogen van haar vader/manager.

Terwijl ik heel erg gewend raak aan de mensen die ik hier om me heen zie en hoe ze doen en eruit zien, raken de mensen hier nog steeds niet uitgekeken op ons. Het is nog steeds iedere dag. ‘Faranji, Faranji, hello, hello, you, you, you!’ Meestal in deze volgorde. Ook heb ik al meerdere malen een kindje om mijn been heen gehad, die zich er met volle overgave omheen sloeg:P. Of kindjes die je hand vasthouden en dan vervolgens niet meer willen loslaten. Soms komt het best agressief over (vooral de ‘you, you, you’) en soms is het ook zo aandoenlijk. En dan zijn er altijd nog de momenten dat het schijtirritant is…

Verder weer hard gewerkt op stage, lesvoorbereidingen etc. en natuurlijk een gezonde portie leuke dingen. We hebben een aantal keer met de Zweedse meiden ‘Erika&Amanda’ gegeten. ‘Dinner by the Dutchies’ en ‘Sticky Cake’ als Zweedse inbreng. Heel geslaagd. En we hebben een wafelavond gehouden. Andrea (ook Zweeds) heeft een wafelijzer meegenomen naar Ethiopië!! Niet erg bevorderlijk voor de lijn natuurlijk, dus morgen gaan we fietsen en aankomende week Zumba en Pilates in ‘the Gym’.

  • 21 Oktober 2011 - 20:40

    Wim:

    Hallo Eline,
    Wat een leuke verhalen. Zo krijg je wel een goed beeld van het land en wat jij daar allemaal ‘uitspookt’. En het is wel duidelijk , dat je niet stil kunt zitten en het avontuur opzoekt. Je moet over een paar weken Sjoerd wel een beetje opvangen en behoeden voor een cultuurshock, want op deze plek op de aardbol is het allemaal eventjes anders dan wij gewend zijn. Leuk om te lezen dat je het lesgeven zo leuk vindt en dat het je gemakkelijk afgaat. Een geboren docente fysiotherapie in dop?
    Nou, geniet er de komende maanden nog van, want zo’n kans krijg je niet gauw meer.…..tenzij je daar blijft hangen. Kan Sjoerd lekker op hoogte trainen in de ‘Ethiopische Alpen’.

    Groet
    Wim

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ethiopië, Bahir Dar

Mijn stage in Ethiopie

Recente Reisverslagen:

18 December 2011

Liefde is samen reizen

18 December 2011

Bahir Dar Puppets in Las Vegas

24 November 2011

La Vie de Glorie when you’re twenty three!

10 November 2011

Amhaars met een Zweeds accent

21 Oktober 2011

Gondar
Eline

Actief sinds 20 Juli 2011
Verslag gelezen: 209
Totaal aantal bezoekers 18119

Voorgaande reizen:

23 Augustus 2011 - 28 Januari 2012

Mijn stage in Ethiopie

Landen bezocht: