Gondar

Afgelopen weekend was het tijd voor een tripje buiten Bahir Dar. We gingen naar Gondar, een stad drie uur rijden van Bahir Dar. Een erg historische stad, ook wel ‘Africa’s Camelot’ genoemd.

De reis ernaartoe zou ik eigenlijk voor mijn moeders gezondheid niet moeten beschrijven. Maar het was zo’n ervaring dat ik het toch maar doe. Het begon rustig toen we naar het busstation van Bahir Dar gingen. Toen we aankwamen op het busstation was het gedaan met alle rust. Vanuit alle kanten kwamen er mannen op ons af die ons allemaal in hun busje wilden hebben. Dus in 1 sec. stond er een enorme groep om ons heen te schreeuwen en wilden ons allemaal aan ons arm meesleuren..pff. Toen we uiteindelijk in een busje zaten, duurde het vervolgens 1 uur en 10 min voordat we vertrokken. Ze vertrekken pas als het hele busje gevuld is en dat duurde dus wel even.

Het vullen van het busje was goed gelukt. We zaten in een 12 personenbusje met 20 volwassenen en 2 kinderen (waarvan een later ging kotsen! Altijd heerlijk zo’n kotslucht) en dan natuurlijk nog bagage. Omdat er niet zoveel mensen in het busje mochten, moest er ook nog een man op drie andere personen liggen met een deken over zich heen! Nog leuker werd het toen de man naast mij uit volle borst in het Amhaars begon te zingen. Ik moet wel zeggen dat hij het goed kon, dus na zijn eerste lied zette ik een applaus in. Het hele busje volgde dus dat was erg leuk. Als ik had geweten dat dat voor hem een aanmoediging was om nog een nummer te zingen… had ik het wel gelaten!

Hilariteit te over dus. Net als het rijden zelf; 130 km per uur over de bergpassen… ook door de bochten… ook als ik er ingehaald moest worden. Inhalen in bochten is toch geen probleem? Of heuvelopwaarts inhalen .. geen tegenligger te zien! Dat er daarnaast ook nog mensen en vee langs de weg lopen maakt ook allemaal niets uit. En om het dan toch een beetje spannend te maken… we hebben langs de weg toch best een paar kapotte busjes gezien en de ezels die alle kanten op renden deden het ook leuk.

In Gondar aangekomen begonnen we met de ontmoeting met Fonda. Met Fonda hadden we in Nederland al contact gehad over de mail. Ze is een Nederlandse fysiotherapeute en woont en werkt op dit moment in Gondar. Ze heeft ons het ziekenhuis laten zien en uiteraard de afdeling Fysiotherapie. Verder hebben we wat gedronken met haar en zijn we uit eten geweest.

De volgende dag hebben we er een cultureel dagje van gemaakt. Eerst zijn we naar ‘Debre(kerk) Berhan Selassie’ geweest. Daarna gingen we naar het ‘Goha Hotel’, bovenop een berg waar een geweldig uitzicht over de stad was. Vervolgens zijn we de ‘Royal Enclosure’ geweest. Met allerlei ruïnes van onder andere het ‘Fasiladas Palace’. Hier hebben we een geweldige fotoshoot gedaan. :D Naast, op, onder de ruïnes… om er vervolgens achter te komen dat we niet op de ruïnes mochten staan! Oeps..

Toen was het weer tijd voor de terugreis. Toen we weer een zwerm busproppers om ons heen kregen, zeiden we dat we alleen in een vol busje wilden die op het punt stond om te vertrekken. Dit werkte een stuk beter! We kwamen gelijk in een vol busje. Het gedeelte van gelijk vertrekken lukte alleen nog niet helemaal. De reden waarom we niet gelijk gingen is nog steeds onduidelijk… maar dat blijven wel meer dingen hier in Ethiopië..