Liefde is samen reizen
Door: ElineFaber
Blijf op de hoogte en volg Eline
18 December 2011 | Ethiopië, Bahir Dar
Het grote moment
Woensdag 30 november was het dan eindelijk zover. Sjoerd weer zien en wel in Ethiopië!:D Omdat ik niet te laat wilde zijn op het vliegveld was ik heel vroeg opgestaan. Deshu, onze vaste taxichauffeur, bracht me naar het vliegveld. Uiteindelijk bleek de vlucht vertraagd te zijn… dat hield in 2 uur wachten op Bahir Dar Airport. Aangezien de Ethiopiërs nogal nieuwsgierig zijn, kwam iedereen een praatje met me maken en wist iedereen inmiddels waarom ik daar zat te wachten. Op het moment van ons weerzien stond dan ook een hele groep mensen om ons heen. Het leek wel een dramatische scène uit een romantische film… The Notebook is er echt niets bij! :P
Bahir Dar
De eerste paar dagen waren we in Bahir Dar, my hometown!:P Dat hield in een goede rondleiding door de stad, markt, Lake Tana, het huis, Kuriftu, favoriete restaurantjes en natuurlijk mijn stageplekken. Ook hebben we Sinterklaas gevierd. Mogelijk gemaakt door de pepernoten van Eefje & Sjoerd, de chocoladeletters van Sjoerd en de ouders van Michiel, de verrassende gedichten van Michiel, mijn tantes en mijn moeder en cadeaus van mijn tantes, mijn moeder, Michiel en van Sjoerd! Bedankt iedereen!:D Ownee .. Dank u Sinterklaasje! Verder zijn we naar de watervallen geweest. De naam Blue Nile Falls, sloeg dit keer wel ergens op. Het was minder water dan de vorige keer dat ik er was (toen was het regenseizoen), in plaats van bruin water was het dit keer mooi helder water! Op de laatste dag nog injerra gegeten in het Bahir Dar Hotel, waar een gezellige man uit Wales zichzelf aan onze tafel uitnodigde. Later kwamen er ook nog twee mensen uit Zuid-Afrika bij. Super leuk om ‘hun Nederlands’ te horen! :D
Gondar
Toen was het tijd voor Sjoerd zijn eerste Ethiopische buservaring. Na een snelle onderhandeling (zal in Nederland wel wennen voor me zijn om niet te onderhandelen over de prijs:P), zaten we in een vol busje en konden we vrij snel vertrekken. Maar niet voordat de ‘locals’ vanuit het busje hun boodschappen hadden gedaan. Door alle deuren en raampjes werden er suikerstengels, brood, chat, decoratief gras en dergelijke naar binnen en over onze hoofden gestoken. Toen alle pakketten, koffers en tassen op het dak waren gebonden kon onze trip naar Gondar beginnen. In Gondar weer mooie dingen gezien, zoals; het uitzichtpunt vanaf het Goha Hotel, the Royal Enclosure en het bad van Fasiladas. Natuurlijk kon een goede Ethiopische macchiato niet ontbreken. Tussen onze bezichtigingen in waren we druk in onderhandeling over onze trip naar de Simien Mountains. Uiteindelijk door een tip van een Nederlandse vrouw, die we ontmoet hadden bij het Goha uitzichtpunt, bij Mulu uitgekomen. Een super aardige man, die niet alleen onze trip voor de Simien had geregeld, maar ons ook bijstond in onze zoektocht naar een ATM mét geld erin (geheel onzelfzuchtige hulp natuurlijk:P). Verder raadde hij ons een super leuk restaurant in Gondar aan en een gids voor in Lalibela.
Simien Mountains
Moeilijk te bedenken wat ik hierover moet schrijven. De uitzichten die we gezien hebben maken je sprakeloos! De Simien wordt ook wel eens ‘the roof of Africa’ genoemd. Het is niet te zien als één grote berg die eruit springt, maar het zijn allemaal hoge plateaus. Elk plateau ziet er ook weer anders uit. Groen, heide, palmbomen, kale vlaktes, lapjesdekenachtige taferelen, riviertjes, watervalletjes, klif met diepe afgrond, stenen, rotsen, rood zand, gekleurd zand door mineralen alles kom je tegen. Daarom ook leuk om er meerdere dagen rond te lopen. We begonnen met een rustige dag inlopen naar het eerste kamp toe. Toen we aankwamen stond ons tentje al klaar en ook nog eens thee met koekjes! :D Als nog grotere verrassing stond daar ineens een bekende. David, de man uit Wales die zichzelf in het Bahir Dar Hotel aan onze tafel had uitgenodigd. Ook dit keer had hij weer allerlei sterke en mooie verhalen! :D
De tweede dag van kamp Sankaber naar kamp Geech gelopen, wij waren de eerste!:P Tegen een uur of vijf gingen we in het kamp nog naar een hoge top lopen, om vervolgens te genieten van een mooie zonsondergang. Het kon dus blijkbaar nog romantischer! ’s Avonds met de guides, rangers en mule men rond het vuur een heerlijke Shiraz gedeeld:D.
De derde dag van kamp Geech naar Chenek gelopen, pittig dagje, met eerst alleen klimmen (zuurstoftekort) en na de lunchbreak alleen maar dalen (goede test voor de kniestabiliteit). Onze hoogste punt was rond de 4070 meter en wat is het geweldig om 360 graden uitzicht te hebben!:D De laatste dag nog een paar uurtjes uitgelopen en toen was het alweer tijd om terug te gaan. Wat aan de ene kant heel erg jammer was. Aan de andere kant was het vooruitzicht van een goed hotel ook wel aangenaam na ’s nachts met -5 graden in een tentje te slapen met een muts op en te moeten douchen onder een ijskoude douche met niet-sluitend hokje!
Lalibela
Lalibela stond dan ook in het teken van luxe. Een heerlijk hotel met warme douche, heerlijk bed en ook weer een geweldig uitzicht, het heette niet voor niets Mountain View!
Aangezien ons looptempo van de Simien Mountains nog in onze benen zat, hadden we gelijk de eerste dag Lalibela alle 11 de kerken bezocht. Er zaten een aantal hele bijzondere kerken tussen. Zoals degene die uitgehouwen zijn uit één stuk steen! Heel bijzonder. De gangetjes, paadjes en donkere tunnel maakte het vooral heel leuk om er rond te lopen!:D De tweede dag zijn we naar de zaterdagmarkt van Lalibela geweest, nou zijn markten niet zo aan mij besteed dus was ik er na het kopen van een aantal souvenirtjes al snel klaar mee. De rest van de dag stond in het teken van relaxen. ’s Avonds voor de tweede keer bij een apart gebouwd restaurant (Ben Abeba, gedeeltelijk open en met allemaal leuke loopbruggetjes) heerlijk gedineerd met maanlicht en een vuurtje naast ons. :D
Bahir Dar
Terug in Bahir Dar zijn we naar het Kuriftu Spa geweest, voor het volledige herstel na de Simien Mountains:P Dat werd voor mij een manicure en pedicure! Na een heerlijk wijntje en een wandeling bij het meer, gingen we naar mijn huis om met Lotte, Michiel en Erika samen te eten rond het vuur dat we in onze tuin hadden gemaakt! Weer een echte Nederlandse Hutspot :D.
Addis Abeba
Het naderende einde.. nooit een goed gevoel. Toch was het een hele leuke dag! Dat kwam ook omdat het voelde als een extra dag. Ik had op de valreep voor mezelf een ticket naar Addis geboekt, aangezien Sjoerd daar anders in zijn eentje 18 uur moest wachten op zijn volgende vlucht naar Cairo! Het werd nog een volle dag met een bezoek aan twee musea. Jaja we hebben nu Lucy de eerste mens gezien! En we zijn naar de indrukwekkende dierentuin van Addis geweest! (Als je ook naar Ethiopië gaat, ik bedoelde dit sarcastisch). ’s Avonds naar een pizzeria geweest met goede pizza (zeldzaam in Ethiopië). Midden in de nacht was het moment daar… het afscheid moeten nemen op het vliegveld. Sound of Sadness all over again! Nadat het echt niet meer mogelijk was om verder mee te lopen (was best ver gekomen, door het eerste controlepunt van de bagage en de rij voor visumcontrole) moest ik echt gedag zeggen. Toen ging ik maar richting mijn eigen vlucht.. terug naar Bahir Dar die om 7 uur zou gaan. De opmerking van de man van de bagagecontrole dat ik toch wel erg vroeg was gekomen was erg terecht! :D Alle lichten van de incheckbalies waren nog uit.
Nu staat voor de komende weken de totale focus op mijn stage gericht. Stagelopen, les geven, implementatieplan schrijven en uitvoeren, afronden van de leerdoelen, eindverslag schrijven, keuzepuntverslag schrijven, fieldworkers begeleiden met behandelingen en als het nog niet genoeg was, een casuïstiekverslag schrijven met alles wat daarbij komt kijken.
Dat betekent weinig kans op spannende verhalen….dus tot over een paar weken!!
Woensdag 30 november was het dan eindelijk zover. Sjoerd weer zien en wel in Ethiopië!:D Omdat ik niet te laat wilde zijn op het vliegveld was ik heel vroeg opgestaan. Deshu, onze vaste taxichauffeur, bracht me naar het vliegveld. Uiteindelijk bleek de vlucht vertraagd te zijn… dat hield in 2 uur wachten op Bahir Dar Airport. Aangezien de Ethiopiërs nogal nieuwsgierig zijn, kwam iedereen een praatje met me maken en wist iedereen inmiddels waarom ik daar zat te wachten. Op het moment van ons weerzien stond dan ook een hele groep mensen om ons heen. Het leek wel een dramatische scène uit een romantische film… The Notebook is er echt niets bij! :P
Bahir Dar
De eerste paar dagen waren we in Bahir Dar, my hometown!:P Dat hield in een goede rondleiding door de stad, markt, Lake Tana, het huis, Kuriftu, favoriete restaurantjes en natuurlijk mijn stageplekken. Ook hebben we Sinterklaas gevierd. Mogelijk gemaakt door de pepernoten van Eefje & Sjoerd, de chocoladeletters van Sjoerd en de ouders van Michiel, de verrassende gedichten van Michiel, mijn tantes en mijn moeder en cadeaus van mijn tantes, mijn moeder, Michiel en van Sjoerd! Bedankt iedereen!:D Ownee .. Dank u Sinterklaasje! Verder zijn we naar de watervallen geweest. De naam Blue Nile Falls, sloeg dit keer wel ergens op. Het was minder water dan de vorige keer dat ik er was (toen was het regenseizoen), in plaats van bruin water was het dit keer mooi helder water! Op de laatste dag nog injerra gegeten in het Bahir Dar Hotel, waar een gezellige man uit Wales zichzelf aan onze tafel uitnodigde. Later kwamen er ook nog twee mensen uit Zuid-Afrika bij. Super leuk om ‘hun Nederlands’ te horen! :D
Gondar
Toen was het tijd voor Sjoerd zijn eerste Ethiopische buservaring. Na een snelle onderhandeling (zal in Nederland wel wennen voor me zijn om niet te onderhandelen over de prijs:P), zaten we in een vol busje en konden we vrij snel vertrekken. Maar niet voordat de ‘locals’ vanuit het busje hun boodschappen hadden gedaan. Door alle deuren en raampjes werden er suikerstengels, brood, chat, decoratief gras en dergelijke naar binnen en over onze hoofden gestoken. Toen alle pakketten, koffers en tassen op het dak waren gebonden kon onze trip naar Gondar beginnen. In Gondar weer mooie dingen gezien, zoals; het uitzichtpunt vanaf het Goha Hotel, the Royal Enclosure en het bad van Fasiladas. Natuurlijk kon een goede Ethiopische macchiato niet ontbreken. Tussen onze bezichtigingen in waren we druk in onderhandeling over onze trip naar de Simien Mountains. Uiteindelijk door een tip van een Nederlandse vrouw, die we ontmoet hadden bij het Goha uitzichtpunt, bij Mulu uitgekomen. Een super aardige man, die niet alleen onze trip voor de Simien had geregeld, maar ons ook bijstond in onze zoektocht naar een ATM mét geld erin (geheel onzelfzuchtige hulp natuurlijk:P). Verder raadde hij ons een super leuk restaurant in Gondar aan en een gids voor in Lalibela.
Simien Mountains
Moeilijk te bedenken wat ik hierover moet schrijven. De uitzichten die we gezien hebben maken je sprakeloos! De Simien wordt ook wel eens ‘the roof of Africa’ genoemd. Het is niet te zien als één grote berg die eruit springt, maar het zijn allemaal hoge plateaus. Elk plateau ziet er ook weer anders uit. Groen, heide, palmbomen, kale vlaktes, lapjesdekenachtige taferelen, riviertjes, watervalletjes, klif met diepe afgrond, stenen, rotsen, rood zand, gekleurd zand door mineralen alles kom je tegen. Daarom ook leuk om er meerdere dagen rond te lopen. We begonnen met een rustige dag inlopen naar het eerste kamp toe. Toen we aankwamen stond ons tentje al klaar en ook nog eens thee met koekjes! :D Als nog grotere verrassing stond daar ineens een bekende. David, de man uit Wales die zichzelf in het Bahir Dar Hotel aan onze tafel had uitgenodigd. Ook dit keer had hij weer allerlei sterke en mooie verhalen! :D
De tweede dag van kamp Sankaber naar kamp Geech gelopen, wij waren de eerste!:P Tegen een uur of vijf gingen we in het kamp nog naar een hoge top lopen, om vervolgens te genieten van een mooie zonsondergang. Het kon dus blijkbaar nog romantischer! ’s Avonds met de guides, rangers en mule men rond het vuur een heerlijke Shiraz gedeeld:D.
De derde dag van kamp Geech naar Chenek gelopen, pittig dagje, met eerst alleen klimmen (zuurstoftekort) en na de lunchbreak alleen maar dalen (goede test voor de kniestabiliteit). Onze hoogste punt was rond de 4070 meter en wat is het geweldig om 360 graden uitzicht te hebben!:D De laatste dag nog een paar uurtjes uitgelopen en toen was het alweer tijd om terug te gaan. Wat aan de ene kant heel erg jammer was. Aan de andere kant was het vooruitzicht van een goed hotel ook wel aangenaam na ’s nachts met -5 graden in een tentje te slapen met een muts op en te moeten douchen onder een ijskoude douche met niet-sluitend hokje!
Lalibela
Lalibela stond dan ook in het teken van luxe. Een heerlijk hotel met warme douche, heerlijk bed en ook weer een geweldig uitzicht, het heette niet voor niets Mountain View!
Aangezien ons looptempo van de Simien Mountains nog in onze benen zat, hadden we gelijk de eerste dag Lalibela alle 11 de kerken bezocht. Er zaten een aantal hele bijzondere kerken tussen. Zoals degene die uitgehouwen zijn uit één stuk steen! Heel bijzonder. De gangetjes, paadjes en donkere tunnel maakte het vooral heel leuk om er rond te lopen!:D De tweede dag zijn we naar de zaterdagmarkt van Lalibela geweest, nou zijn markten niet zo aan mij besteed dus was ik er na het kopen van een aantal souvenirtjes al snel klaar mee. De rest van de dag stond in het teken van relaxen. ’s Avonds voor de tweede keer bij een apart gebouwd restaurant (Ben Abeba, gedeeltelijk open en met allemaal leuke loopbruggetjes) heerlijk gedineerd met maanlicht en een vuurtje naast ons. :D
Bahir Dar
Terug in Bahir Dar zijn we naar het Kuriftu Spa geweest, voor het volledige herstel na de Simien Mountains:P Dat werd voor mij een manicure en pedicure! Na een heerlijk wijntje en een wandeling bij het meer, gingen we naar mijn huis om met Lotte, Michiel en Erika samen te eten rond het vuur dat we in onze tuin hadden gemaakt! Weer een echte Nederlandse Hutspot :D.
Addis Abeba
Het naderende einde.. nooit een goed gevoel. Toch was het een hele leuke dag! Dat kwam ook omdat het voelde als een extra dag. Ik had op de valreep voor mezelf een ticket naar Addis geboekt, aangezien Sjoerd daar anders in zijn eentje 18 uur moest wachten op zijn volgende vlucht naar Cairo! Het werd nog een volle dag met een bezoek aan twee musea. Jaja we hebben nu Lucy de eerste mens gezien! En we zijn naar de indrukwekkende dierentuin van Addis geweest! (Als je ook naar Ethiopië gaat, ik bedoelde dit sarcastisch). ’s Avonds naar een pizzeria geweest met goede pizza (zeldzaam in Ethiopië). Midden in de nacht was het moment daar… het afscheid moeten nemen op het vliegveld. Sound of Sadness all over again! Nadat het echt niet meer mogelijk was om verder mee te lopen (was best ver gekomen, door het eerste controlepunt van de bagage en de rij voor visumcontrole) moest ik echt gedag zeggen. Toen ging ik maar richting mijn eigen vlucht.. terug naar Bahir Dar die om 7 uur zou gaan. De opmerking van de man van de bagagecontrole dat ik toch wel erg vroeg was gekomen was erg terecht! :D Alle lichten van de incheckbalies waren nog uit.
Nu staat voor de komende weken de totale focus op mijn stage gericht. Stagelopen, les geven, implementatieplan schrijven en uitvoeren, afronden van de leerdoelen, eindverslag schrijven, keuzepuntverslag schrijven, fieldworkers begeleiden met behandelingen en als het nog niet genoeg was, een casuïstiekverslag schrijven met alles wat daarbij komt kijken.
Dat betekent weinig kans op spannende verhalen….dus tot over een paar weken!!
-
18 December 2011 - 18:43
Gerda Vermeulen:
Lieve Eline
Wat kan je toch meeslepend schrijven, fantastisch om dit te kunnen lezen!
Fijn dat jullie samen zo genoten hebben van-en met elkaar. Fijne kerstdagen en veel succes met de laatste loodjes!
groetjes!
Gerda -
18 December 2011 - 18:49
Tineke:
Lieve Eline, wat is het toch super om al jouw verslagen te lezen, en wat zal ik ze missen als je weer terug in Nederland bent!! het is voor jou een geweldige tijd maar ook voor mij om zo kennis te kunnen maken met Ethiopie . Nog ruim een maand en dan ben je alweer terug, en dat zal best wennen zijn!! Het fijne is dat Sjoerd in ieder geval een stuk dichter bij is! Groetjes, Tineke -
18 December 2011 - 20:10
Wim:
Ha Eline,
De puzzel valt stukje bij beetje in elkaar. Sjoerd had me al wat verteld over hoogvlaktes, vergezichten en lange wandelingen van kamp naar kamp tot zelfs -vol trots- een hoogte van 4000 meter! Toen ik jouw foto's zag, begreep ik meer van wat hij bedoelde. En als geen ander maakte jij met jouw verhaal de puzzel compleet en werden alle missing links ingevuld. Ben best wel jaloers op jou/jullie en al die avonturen die jullie hebben meegemaakt in zo'n exoties land. En helemaal als jullie ook nog eens Lucy in levenden lijve hebben mogen aanschouwen!
Nou sterkte met de komende weken en al die verslagen die je nog moet maken. Maar als ik de reisverslagen zo lees, dan is dat jou wel toevertrouwd! Succes!
groetjes Wim
-
20 December 2011 - 19:28
Rianne:
He lieve Elien! Wat gaat de tijd snel! En wat fantastisch om al je verhalen te lezen. Prachtig he, die Simiens... oh oh wat is Nederland dan saai en vlak ;)
Het zal wennen voor je zijn straks als je thuis ben. We drinken snel een haarlemse macchiato! Liefs! -
23 December 2011 - 13:26
Sjoerd:
Zou willen dat ik een tijdmachine had om nog even terug te gaan...
Veel te snel voorbij gegaan.
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley